شاید غمگین شاید دلتنگ

کشتی های سفر رفته

خالی به خانه باز‌می گردند

در حالی که سازنده هاشان در اعماق مدفونند

وچشم ها ابتدا اشک هایشان را از دست میدهند

وسپس خواب شان را

 

شاید غمگین شاید دلتنگ...

عشق مرا باور کن ای دار و ندارم من جز میان قلب تو‌جایی ندارم زندانیم بین خزانی بی سرانجام بعد زمستان می رسد اما بهارم روزی تو را پیش نگاهم میکشانم من که به این رویای خود امیدوارم دوری ولی نزدیک وقتی سقف هامان یک آسمان است وتویی زیرش کنارم ای کاش میگفتی به من حرف دلت را تا مثل باران خزان شب ها نبارم شاید دروغی پشت اسم عشق باشد حس که حالا من به چشمان تو دارم اما نمی دانم چرا روز وشبم را  با خاطر آزرده ای در انتظارم آبان شروع  هر زمستان جدیداست       شاید غمگین شاید دلتنگ...

عاشق که باشی

پاییز که باشد

باران که ببارد

انار که هیچ

سنگ هم اگر باشی

دلت ترک می خورد

شاید غمگین شاید دلتنگ...

حیف نیست

آبان روی چشمهای پاییز 

دلبری کند

وتو هنوز

روی بی مهری دلت

ایستاده باشی

وبه آمدن فکر نکنی

..

شاید غمگین شاید دلتنگ...